Pol Bonduelle (°1959 – Watou) creëert al jarenlang een eigen universum waarin vooral verhalen een primaire rol spelen. Met voornamelijk schilderen en tekenen als primair medium worden reeksen opgebouwd die ons confronteren met de realiteit van de tijd. De reeksen vormen een rode draad binnen zijn werk dat aangevuld wordt met losstaande werken.

De grafieker is schilder en de schilder grafieker, de schrijver is tekenaar en de tekenaar schilder, wat resulteert in werken vol dynamische lijnvoering maar met heel wat kalligrafische elementen en referenties naar soms bizarre droombeelden.

De thema’s binnen het werk zijn geënt op de media, muziek, literatuur, theater en vooral heel wat impressies uit de realiteit. Binnen de werken worden persoonlijke ervaringen geprojecteerd op een toegankelijk universum voor de kijker, soms confronterend, soms cynisch, met binnen het zwarte kader een ‘touch of light’. Bonduelle maakt vensters vol spiegels waarin de kijker zichzelf projecteert op de buitenwereld, waarin illusie niet ver is van realiteit en het reëele maar al te vaak een illusie wordt. De elementen binnen het werk zijn herkenbaar, maar de composities vormen een compleet nieuwe wereld.

Het spel met woorden binnen de beelden, binnen het schilderen, hebben een impact op het totaalbeeld van de werken. Aan de toeschouwer om af te tasten te ontcijferen, en een eigen verhaal op te bouwen met de aangereikte elementen.

Didier François is geboren op 2 April 1969 te Brussel, woont en werkt nu in Mechelen. Hij heeft van kinds af aan in een artistiek milieu geleefd. Zijn moeder, schilderes, zorgde voor een fraai geanimeerde sfeer in huis met alle bevriende kunstenaars die over de vloer kwamen. Didier echter koos telkens koppig om muziek te doen en op vier-jarige leeftijd vroeg hij om viool te spelen. Telkens als de keuze gemaakt moest worden voor zijn artistieke opvoeding, koos hij voor muziek. De aantrekkingskracht naar de materie was echter te sterk. Al snel vond Didier een uitlaatklep om zijn emoties te uiten in beeldhouwkunst, terwijl de viool met al zijn technische aspecten voor een haat-liefde relatie zorgde!

Vandaag is het dilemma geëvolueerd in een dubbele passie. Het gaat om dezelfde uitdrukking:

"Of ik nu in de keuken sta, viool speel, een verhaal vertel aan mijn kinderen of een bronzen beeld maak, het gaat over dezelfde emotie maar via een andere medium." Volgens Didier kan een “mentale houding” een kortsluiting geven die het creatief proces belemmert. Francois’ werk maakt geen deel uit van de conceptueel-academische stroming,. Geïnspireerd door de kunst en spiritualiteit van de stammen uit de oudheid maakt Didier sculpturen in brons, goud, zilver en ijzer. Zonder religieuze overtuiging en met een superieure kracht, net als een Christus- of een Boeddha-sculptuur, creëert met de hulp van een 2000 jaar oude "verloren was techniek" Didier antropomorfe persoonlijkheden: "Wanneer mensen een van mijn sculpturen kopen, helpt zijn aanwezigheid hen te herinneren aan hun persoonlijke pad en hen te stimuleren. Herinner je je het moment waarop Meester Obi-Wan Kenobi aan Luke Skywalker verschijnt om hem aan zijn pad te herinneren? Ik laad mijn creatie op met positieve vibraties. Het is geen fufu of esoterisch fetisjisme, maar een echte nuchtere trillingscocktail van positieve frequenties. Ik heb nog geen kwantumfysische analyse gedaan, maar ik weet zeker dat alles kan worden gemeten."

Marianne Raymakers woont en werkt in Stekene, België. Ze volgt een opleiding in schilderen en beeldhouwkunst aan De Academie voor Schone Kunsten, Sint-Niklaas, België.
Haar schilderijen combineren abstractie en realisme. Ruimtelijkheid, diepte en harmonie zijn ingrediënten voor haar zoektocht naar schoonheid. De kijker blijft achter met de geabstraheerde overblijfselen van het onderwerp, een herinnering aan schoonheid.

" Mijn recent werk zijn schilderijen van wat ik als realiteit beschouw, bekeken als puur abstract. Schilderen is een emotionele vertaling van mijn nieuwsgierigheid naar mijn omgeving, die als intrinsieke bron van inspiratie dient. Het is een proces waarbij de verschillende lagen sporen zijn van mijn zoektocht. Soms hebben de vormen, kleuren en lijnen een herkenbare relatie met de werkelijkheid. Ze tonen een horizon, een industrieel gebouw,... maar anderzijds verdwijnt ook vaak de herkenning. De vormen, kleuren en lijnen staan dan op zichzelf en in relatie tot elkaar. Hierbij kunnen ze als louter abstract bekeken worden. "

Al haar schilderijen zijn olieverf op doek.

Dirk QuisQuater heeft de voorbije jaren een collectie opgebouwd met een oog voor originaliteit en waardevolle objecten die de geschiedenis levend houden. De curiosa komen uit collecties die verborgen lagen in archieven (zoo Antwerpen, Modemuseum, Afrikamuseum, Koningin Astridmuseum, Sabena, Expo 58, …) QQ is steeds op zoek naar dat specifieke item dat gegeerd wordt door de collectioneur die perfect de waarde kan inschatten van de items. Af en toe gluurt het ludieke om de hoek, maar evengoed de nostalgie van kindertijd, religie, tradities, … maar ook de kwaliteit en het vakmanschap van de unica die gekaderd worden in een omgeving van hedendaagse kunst.

Het eclectische van de collectiestukken vormt dan ook een geheel van Art deco tot vintage, van huiselijke gebruiksvoorwerpen tot grafische hoogstandjes binnen de reklamewereld (Japanse rollen, originele litho’s,…) tot subliem ambachtelijk werk.

QQ neemt je mee op een trip door de tijd en de tijdloosheid van esthetiek.

Contact

WAF-vzw

Kleine Markt 11, 8978 Watou